مسئله هستهای را به شکلی که مخالفان ایران میخواستند قبول کردیم و زیر بار رفتیم اما دشمنی آمریکا و بهانهگیری آنها تمام نشد.
بلومبرگ: برجام علیه ایران است ترامپ چرا باید آن را لغو کند؟!
الی کیک در بلومبرگ نوشت: در شرایط فعلی که هیچ کشور و گروهی به خاطر فشارهای ترامپ مایل به سرمایهگذاری در ایران نیست و عملا برجام از اعتبار افتاده بنابراین لغو و خارج شدن از آن اشتباه است وقتی هماکنون به این شکل میتوان به هدف دست پیدا کرد چرا باید از آن خارج شد و درگیری و تولید هزینه کرد،استراتژی ترامپ جواب داده است.
ترامپ در حال حاضر مشغول آماده کردن سیاستهای جدید خودش است. او یکی از سختترین منتقدان برجام یعنی، مایک پومپئو، رئیس سابق سیا را جانشین رکس تیلرسون کرده است. سپس جان بولتون، مشاور جدید امنیتی ملی، که ششماه پیش استراتژیای را برای خروج کامل ایالات متحده از توافقنامه طراحی کرد نیز در کنار او قرار گرفته است.
توافق هستهای امکان سرمایهگذاری در ایران و پیشرفت اقتصادی این کشور را فراهم میکند هرچند که اکنون با کارشکنی آمریکا برجام این هدف را محقق نساخته، اما هدف اصلی برجام همین بوده است.
با این حال با توجه به شرایط فعلی، خروج از برجام اشتباه است. ایالات متحده و متحدان آن در حال حاضر به بهترین شکل در حال بهرهبرداری از برجام هستند به طوری که ایران به آن پایبند است اما خودشان آن را اجرا نمیکنند. بانکهای اروپایی به کسب و کار در ایران اطمینان ندارند مقامات ایالات متحده گفتهاند که اروپا از اداره خزانهداری بیشتر توضیح میخواهد که چه نوع سرمایهگذاری این تحریمهای موجود را نقض نمیکند تخفیفهایی مانند فروش هواپیمای چند میلیارد دلاری بوئینگ با شک و تردید مواجه شده است.
و اما آنچه باختیم
از آنجا که، برجام توافقی بین ایران و آمریکاست. به معنای آنکه تنها دو اراده در آن نقش داشت. بود و نبود کشورهای دیگر در راستای این دو اراده معنا می یافت و به خودی خود فاقد معنا بود. از یک سو ایران بی سابقه ترین امتیازات هسته ای را در کمال ناباوری تقدیم ایالات متحده کرد. نظیر خارج کردن 11000 سانتریفیوژ نطنز با تمام زیرساخت هایش، تبدیل کردن فردویی که 80 متر زیر زمین بود به یک مرکز تحقیقاتی، خارج کردن همه ذخایر اساسی اورانیوم از کشور و کاهش آنها به 300 کیلوگرم، صرفنظر کردن از تحقیق و توسعه واقعی و نگه داشتن صوری چند پروژه تحقیقاتی، از بین بردن قلب راکتور اراک و بتن ریزی در آن، اخراج کارشناسان هسته ای و همکاران شهید احمدی روشن، محدودیت ابدی در ساخت انواع راکتور و ده ها تعهد تحقیر آمیز دیگر و از سوی دیگر ایالات متحده کوچکترین حرکتی که بتواند اقتصاد ایران را رونق بخشد نه تنها انجام نداد بلکه هر روز بر تعداد تحریمهای خود اضافه کرد.
روزنامه زنجیرهای «سازندگی» در اعترافی دیرهنگام نوشته بود:«امروز فقط یک کشور به صورت عملی پایبند به توافق بوده است؛ ایران.آشکار است که اکنون دیگر توافقی وجود ندارد که اروپاییها بخواهند از آن حمایت کنند. بلکه آنان از محدودیتهای هستهای ایران حمایت میکنند.ایران موبه مو تعهدات هستهای خود را اجرا میکند، اما تحریمهایی را تحمل میکند که به مراتب سختتر از دوره قبل از توافق است و طرفهای دیگر کاملاً از تعهدات خویش خارج شدهاند».